Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym / Oddział Muzeum Przyrodnicze

Belka top

Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym
Oddział Muzeum Przyrodnicze

Siedzibą oddziału jest renesansowy spichlerz zbożowy z końca XVI w. oraz przeniesiony z Modliborzyc drewniany dom wójtowski z 2 poł. XIX w. W oddziale gromadzone są zbiory z dziedziny geologii, paleontologii i zoologii, pochodzące przede wszystkim z terenu Kazimierskiego Parku Krajobrazowego. Liczą one ponad 12 000 eksponatów. Prezentowane są tu wystawy stałe o charakterze regionalnym: „Kazimierski Park Krajobrazowy” – przedstawia unikalne środowisko przyrodnicze tego chronionego obszaru; „W krainie wąwozów” – daje odpowiedź na pytanie, dlaczego w okolicach Kazimierza Dolnego powstała najbardziej gęsta sieć wąwozów lessowych w Europie; „W przełomowej dolinie środkowej Wisły” – prezentuje wyjątkowe walory jednego z najpiękniejszych odcinków największej z polskich rzek; „Tajemnice wymarłego świata” – stanowi próbę rekonstrukcji życia, jakie istniało na tym terenie przed 65 mln lat, w morzu okresu kredowego. Każdego roku organizowane są tu także wystawy czasowe. Atrakcją niektórych ekspozycji są żywe okazy. Oddział organizuje cykliczne imprezy plenerowe „Dzień Ziemi”, „Dni Wisły” i „Święto Jesieni”.

Dane kontaktowe:

	Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym / Oddział Muzeum Przyrodnicze,  ul. Puławska 54, 24-120 Kazimierz Dolny
	81 881 03 26
	www.mnkd.pl
	przyrodnicze@mnkd.pl

Dostępność Oddziału dla osób niepełnosprawnych

W Muzeum Przyrodniczym istnieje możliwość pomocy osobom niepełnosprawnym – część pracowników została przeszkolona na asystentów. Szkolenie trwało jeden dzień i przygotowywało do pracy z osobami niewidomymi, słabowidzącymi i poruszającymi się na wózkach inwalidzkich.

Muzeum nie dyskonuje wózkiem inwalidzkim. Do Kazimierza Dolnego z większych miejscowości można dostać się busem i autobusem. Z Puław dojeżdża również Miejska Komunikacja (numer 12). Przystanek główny oddalony jest od budynku Muzeum Przyrodniczego o ok. 400 m. Droga do Muzeum jest płaska, wyłożona kostką, dwukrotnie krzyżuje się z ulicą. Przy przejściu dla pieszych obok stacji benzynowej chodnik zwęża się, a teren jest nierówny. Wygodniejsza, choć dłuższa trasa prowadzi od przystanku głównego do Muzeum przez wał przeciwpowodziowy nad Wisłą.

Oddział Muzeum Nadwiślańskiego nie posiada wytyczonego miejsca parkingowego dla samochodu osoby niepełnosprawnej. Przed budynkiem Muzeum znajduje się duży parking płatny, na którym osoba niepełnosprawna, bądź jej opiekun może zostawić samochód. Ciągi piesze przy budynku nie mają barier architektonicznych i są łatwe do pokonania na wózku inwalidzkim. Nawierzchnia jest w dobrym stanie, przed budynkiem stoją trzy ławki. Od frontu wybrukowany placyk znajduje się na poziomie parteru budynku. Podjazd przy wejściu nie jest potrzebny – osoba niepełnosprawna bez problemu dotrze do ekspozycji znajdujących się na parterze. Kasa biletowa ma nisko umieszczony blat i jest cała oszklona – każdy może zobaczyć, co znajduje się na półkach.

Toaleta znajduje się na parterze i dostosowana jest do potrzeb osób niepełnosprawnych ruchowo. Pomieszczenie jest duże, wyposażone w barierki, umywalka i lustro znajdują się na odpowiedniej wysokości. Wnętrza są przestronne, z możliwością swobodnego poruszania się, na każdej ekspozycji znajdują się krzesełka, bądź ławeczki, na których można odpocząć. Duże pomieszczenia wystawiennicze gwarantują dostęp do eksponatów, brak progów na poszczególnych kondygnacjach i szerokie przejścia pozwalają na swobodne zwiedzanie. Miedzy piętrami znajdują się schody, Muzeum nie posiada windy. Osoby poruszające się na wózku mają swobodny dostęp jedynie do wystaw znajdujących się na parterze budynku. Osoby niewidome i słabo widzące mogą bez problemu poruszać się również na pozostałych kondygnacjach. Ciągi komunikacyjne ułatwiają przemieszczanie się – wyposażone są w przymocowane do stopni listwy diodowe.

Pod eksponatami znajdują się podpisy napinane alfabetem Braille’a, można również wypożyczyć przewodnik w tym systemie. Wszystkie informacje umieszczone są na poziomie oczu, fotografie drukowane są na papierze matowym bądź też powleczone powłoką antyrefleksyjną tak, aby rozpraszać światło. Wszystkie opisy znajdujące się na ekspozycji napisane są dużą, czarną czcionką na jasnym tle.

W oddziale Muzeum Przyrodnicze, po wcześniejszym uzgodnieniu, istnieje możliwość udostępnienia eksponatów do poznawania przez dotyk. Jesteśmy również przygotowani do prowadzenia zajęć dla grup osób niewidomych i słabo widzących w oparciu o eksponaty dermoplastyczne. Są one poświęcone tematyce przyrodniczej. Osoby niewidome mogą korzystać z wypożyczonych przewodników po Muzeum, napisanych alfabetem Braille’a. Na życzenie udostępniamy także zestawy diaporam do obejrzenia na dużym ekranie na ekspozycji w Muzeum Przyrodniczym. Muzeum Przyrodnicze stara się sukcesywnie przystosowywać ekspozycje do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Nasza ocena: