Muzeum Diecezjalne w Zamościu

Belka top

Muzeum Diecezjalne w Zamościu

Muzeum Diecezjalne w Zamościu, z siedzibą w Domu Diecezjalnym przy ul. Hetmana Jana Zamoyskiego, erygował Biskup Diecezjalny prof. dr hab. Jan Śrutwa, dnia 12 X 1995 r., a w w 2000 r. dokonał jego uroczystego otwarcia. Dyrektorem Muzeum jest biskup pomocniczy dr hab. Mariusz Leszczyński, a kustoszem ks. mgr Marek Dobosz. Cele, zadania i kierunki działalności Muzeum określa Statut Muzeum Diecezjalnego w Zamościu z 1996 r.: „Muzeum Diecezjalne (...) gromadzi, przechowuje i zabezpiecza obiekty zabytkowe i nowe sztuki kościelnej, religijnej i świeckiej, zwłaszcza posiadające związek z terenem Diecezji Zamojsko – Lubaczowskiej”. Ma też „służyć (...) jako ośrodek pomocniczy dla duchowieństwa w udzielaniu porad i konsultacji oraz formacji alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w zakresie sztuki kościelnej”. Muzeum wydawało pismo pt.: Biuletyn Muzeum Diecezjalnego (1998-2002). Trzon zbiorów muzealnych stanowią zabytkowe eksponaty pochodzące z wyposażenia kościołów, kaplic i cerkwi, a także z kolekcji prywatnych, które reprezentują następujące dziedziny sztuki sakralnej: malarstwo, rzeźba i rzemiosło artystyczne.

Malarstwo

Najcenniejsze zabytki ikonograficzne to obrazy (ikony): Maryja z Dzieciątkiem (Narol, XVI w.), Maryja z Dzieciątkiem i św. Anna (Górecko Kościelne), Święta Rodzina (Płazów), Chrystus Pantokrator (Grodysławice), Pieta (Narol), Maryja z Dzieciątkiem (Narol, XVII w.), św. Tekla, św. Alojzy Gonzaga (Płonka, XVIII w.).

Rzeźba

Wśród eksponatów tej kategorii na szczególną uwagę zasługują: Chrystus Ukrzyżowany (Bełz), putta (Bełz, Narol, XVII w..), pasyjki (Narol, ze zbiorów ks. J. Łazarowicza, XVII- XIX w.), Chrystus Zmartwychwstały (Lipsko k. Narola), św. Onufry (Horodło), figury aniołów i świętych (Lipsko k. Narola, Uchanie, XVIII w.), postać alegoryczna (gips, Horyniec, mauzoleum książąt Ponińskich, XIX w.).

Rzemiosło artystyczne

W tej grupie eksponatów muzealnych do najbardziej interesujących należą:

1. klęcznik (drewno, Horyniec, mauzoleum książąt Ponińskich, XVIII w.,
2. naczynia liturgiczne, urządzenie ołtarzy i paramenty: misa chrzcielna (Norymberga, XVI w., z par. Nabróż), puszka na komunikanty (Niemstów, XVII w.), naczynie na Eucharystię i oleje św. (Łukawiec, 1775 r.), łódka na kadzidło (Zamość, 1797 r.), utensylia cerkiewne do sprawowania Eucharystii i innych czynności liturgicznych, a wśród nich darochranitielnica (do przechowywania Eucharystii dla chorych, z 2 poł. XIX w., z Depułtycz, dzwonki, lichtarze, szaty liturgiczne rzymskokatolickie i greckokatolickie (XVII-XX w.),
3. pamiątki z wizyty Papieża Jana Pawła II, 12 VI 1999 r., w Zamościu oraz medale, emblematy i odznaki.

Źródło: Informator Muzeum Diecezjalnego w Zamościu (Zamość 2000)

Dane kontaktowe:

	Muzeum Diecezjalne w Zamościu. Dom Diecezjalny, ul. Hetmana J. Zamoyskiego 1, 22–400 Zamość
	84 627 95 21 (ten sam numer faksu)
	www.diecezja.zamojsko-lubaczowska.pl
	kuria@zamosc.opoka.org.pl

Dostępność Muzeum dla osób niepełnosprawnych

Muzeum Diecezjalne mieści się w Domu Diecezjalnym w Zamościu. Przy budynku Muzeum znajduje się parking ułożony z kostki, na którym można zaparkować samochód. Przy schodach do wejścia głównego jest podjazd dla wózka osoby niepełnosprawnej. Pomieszczenia Muzeum znajdują się na pierwszym piętrze, co może stanowić znaczne utrudnienie dla osób poruszających się na wózku. Ze względu na stosunkowo szeroką klatkę schodową oraz podest na półpiętrze możliwy jest wjazd wózkiem z osobą niepełnosprawną wyłącznie przy pomocy asystenta. W holu znajdują się toalety. Muzeum posiada trzy pomieszczenia wystawiennicze. Wewnętrzne ciągi komunikacyjne i obszerność pomieszczeń nie sprawiają trudności w przemieszczaniu się osób z niepełnosprawnością. Większość eksponatów ze względu na zabytkowy charakter jest niemożliwa do poznania przez dotyk. Część jest umieszczona w szklanych gablotach. Oświetlenie wystarczające dla osób słabowidzących. Brak opisów eksponatów powiększonym drukiem. Zasoby Muzeum możliwe do poznania przez osoby niewidome poprzez opis słowny przewodnika. Osoby niesłyszące powinny koniecznie przyjechać z tłumaczem języka migowego. Ekspozycje muzealne udostępnia się zwiedzającym po wcześniejszym uzgodnieniu z dyrekcją.

Nasza ocena: