Projekt powstania Muzeum zrodził się już w latach 50. ubiegłego wieku. Inicjatorami byli jeszcze żyjący przyjaciele Józefa Czechowicza. Jednocześnie zadeklarowali przekazanie na ten cel posiadanych rękopisów, pamiątek oraz książek z dedykacjami poety. Oficjalne otwarcie Muzeum odbyło się w 1968 roku, natomiast od 2002 r. mieści się w nowej siedzibie na Złotej 3.
Obiekt gromadzi, przechowuje, opracowuje i udostępnia zwiedzającym rękopisy, muzealia, wydawnictwa i inne dokumenty związane z życiem i twórczością Józefa Czechowicza oraz innych lubelskich pisarzy.
Źródło: www.zamek.lublin.pl
Muzeum Lubelskie w Lublinie Oddział Literacki im. Józefa Czechowicza, ul. Złota 3, 20–112 Lublin |
|
81 532 30 90 |
|
www.zamek.lublin.pl | |
czechowicz@zamek-lublin.pl |
Warunki dojazdu komunikacją publiczną bardzo dogodne, ale najbliższy przystanek jest w odległości kilkuset metrów. W związku ze znacznym ograniczeniem poruszania się pojazdami samochodowymi po Starym Mieście nie ma możliwości podjazdu pod budynek Muzeum. Wejście znajduje się w bramie przy ul. Złotej 3. Po wejściu w bramę po lewej stronie znajduje się szatnia, kasa biletowa oraz punkt z pamiątkami w postaci wydawnictw. Pomieszczenie obszerne, pozwalające na swobodne poruszanie się osoby na wózku inwalidzkim z wyjątkiem progu w drzwiach wejściowych, którego przejazd wymaga nieznacznej pomocy asystenta. Na parterze znajduje się toaleta, obszerna, ale nieprzystosowana dla osób poruszających się na wózku. Na parterze znajdują się również eksponaty wystawiennicze i są to jedyne dostępne dla osób poruszających się na wózku. W głębi kawiarnia w piwnicy niedostępnej dla zwiedzających, ale na poziomie parteru znajduje się patio należące do tej kawiarni, z którego można korzystać od wiosny do jesieni (w zależności od pogody). Natomiast na parterze jest sklepik z wydawnictwami. Wystawy na 1 i 2 piętrze są niedostępne dla zwiedzających z powodu stromych schodów. Pomieszczenia wystawiennicze przestronne, dobrze oświetlone. Opisy i ekspozycje wystawowe opisane powiększoną czcionką i możliwe do przeczytania przez osoby słabowidzące w zależności od rodzaju uszkodzenia narządu wzroku. Eksponaty wystawiennicze w postaci tablic bez audio. Tutaj – brak możliwości poznania przez dotyk.
Osoby niesłyszące chcące zwiedzić Muzeum powinny koniecznie przyjść z tłumaczem języka migowego. Pracownicy Muzeum bardzo chętnie służą pomocą turystom niepełnosprawnym odwiedzającym wystawy. Przewodnik może opowiedzieć o muzeum i wystawach. Nie dysponuje multimedialnymi formami przekazu informacji.
Ograniczenia dla osób z niepełnosprawnością ruchową spowodowane są specyfiką kamienicy staromiejskiej. Jest ona obiektem zabytkowym, w którym nie można dokonywać zmian architektonicznych ze względów konserwatorskich.