Izba Garncarstwa Pawłowskiego. Pawłowska Izba Bednarska (Pawłów)

Wersja tekstowa o podwyższonym kontraście

Belka top

obrazek1 obrazek2 obrazek3 obrazek4 obrazek5 obrazek6

Fotografie dobra kultury

Izba Garncarstwa Pawłowskiego. Pawłowska Izba Bednarska (Pawłów)

Foto: GOK w Pawłowie

Izba Garncarstwa Pawłowskiego. Pawłowska Izba Bednarska (Pawłów)

Foto: GOK w Pawłowie

Więcej zdjęć »

Izba Garncarstwa Pawłowskiego. Pawłowska Izba Bednarska (Pawłów)

Izba Bednarska

W izbie znajdują się przede wszystkim różnego rodzaju i wielkości beczki oraz antały. Asortyment bednarski to także szafliki, dzieże, balie, maślniczki , skopki, ćwiercie oraz inne drewniane przedmioty codziennego użytku, bez których trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie dawnego gospodarstwa domowego. Na szczególną uwagę zasługuje bukłak, wykonany przez Mieczysława Zduńczuka zgodnie z XVIII-wiecznym oryginałem znalezionym w okolicach Włodawy oraz „maślniczka z wiatrakiem” wykonana przez Józefa Dudka. Oprócz wyrobów służących w gospodarstwie domowym do codziennego użytku, bednarze realizowali również zamówienia dla zakładów przemysłowych. Zleceniodawcami były przeważnie browary, gorzelnie, winiarnie i przedsiębiorstwa rybne, dla których wykonywano kadzie i kufy o pojemnościach od kilku do kilkunastu tysięcy litrów.

W części dokumentacyjnej Izby Bednarstwa Pawłowskiego przedstawiono wykaz znanych bednarzy Pawłowa oraz zachowane fotografie. Prezentujemy także rekonstrukcję wnętrza typowej kuchni i komory z początku XX w. Wyposażenie izby kuchennej rodziny rzemieślnika z Pawłowa było bardzo skromne. Znajdował się tam stół z krzesłami lub taboretami, niewielki kredens lub kufer, łóżko, ławka przy kuchni węglowej oraz przedmioty codziennego użytku. W komorze stały antał, dzieża na ciasto, faska do przechowywania produktów żywnościowych, praska (wyciskarka) do sera, maglownica, a także naczynia gliniane i żeliwne. Pawłowianie nie musieli sprowadzać mebli, naczyń i innych przedmiotów użytkowych, ponieważ wykonywali je miejscowi stolarze, garncarze i bednarze.

Izba Garncarska

Zgromadzone w niej eksponaty urzekają pięknem glinianych naczyń. W zaaranżowanym wnętrzu zaprezentowano warsztat garncarski, ludowe meble, sprzęt gospodarstwa domowego, naczynia gliniane użytkowe. Całość uzupełniają fotografie ilustrujące historię garncarstwa. Wystawa prezentuje tylko fragment działania wielu pokoleń garncarzy. Zgromadzono w tych kolekcjach nie tylko ceramikę siwą, ale wypalaną na czerwono, często glazurowaną, powiększoną o formy użytkowe od dawna nie wytwarzane takie, jak: cedzaki, miski, makutry, „hładyszki”, „buńki”, szabasówki, solniczki czy dwojaki.

Oddzielną grupę stanowią dwa zespoły naczyń miniaturowych. Pierwszy jest autorstwa Katarzyny Cichomskiej - Kurcewicz, tym cenniejsza, że rzadkością były kobiety zajmujące się garncarstwem. Wyrabiała ona urocze maleńkie dwojaczki, skarbonki, flakoniki, cukiernice, solniczki, w większości malowane pobiałką. Wypalane na czerwono, czasem glazurowane lub rzadziej na siwo. Wystawę uzupełnia rekonstrukcja wnętrza izby garncarskiej z autentycznymi meblami, wyposażeniem w podręczne sprzęty domowego użytku, narzędziami garncarskimi - drewnianymi nożykami do wygładzania ścianek naczynia, rożkami do malowania, drutami do odcinania naczyń od koła oraz specyfiki pawłowskiej - krzemieniami do ornamentowania siwaków. Oczywiście nie zapomnieliśmy o najważniejszym atrybucie tj. kole garncarskim nożnym.

Sporo jest takich ciekawostek jak autentyczny wózek ręczny do wożenia naczyń na targ, żarna do mielenia mini na polewę, glinianki na glinę i motyki do jej kopania oraz inne unikalne już narzędzia. Całość uzupełniają plansze zdjęciowe i opisowe obrazujące procesy technologiczne, pokazujące sylwetki garncarzy, ich osiągnięcia w postaci dyplomów i nagród oraz wybrane publikacje dotyczące działalności ośrodka i najbardziej znanych garncarzy.

Przygotowanie stałej wystawy było tylko pewnym etapem w nadal prowadzonych pracach związanych z zachowaniem tradycyjnego garncarstwa w Pawłowie. Poprzedziły je prace badawcze i opracowanie dokumentacji działań ośrodka.


Dane kontaktowe:

Izba Garncarstwa Pawłowskiego. Pawłowska Izba Bednarska, ul. Lubelska 23 a, 22–170 Pawłów

82 566 46 03

www.gokpawlow.pl
gokpawlow@op.pl

Dostępność Izby Garncarstwa Pawłowskiego i Izby Bednarstwa
dla osób niepełnosprawnych

Muzeum nie posiada wykwalifikowanych pracowników do obsługi osób niepełnosprawnych, ale chętnie służą im pomocą. Nie posiada możliwości wypożyczenia wózka dla osoby niepełnosprawnej. Warunki dojazdu komunikacją publiczną są bardzo trudne. Nie ma wyznaczonego miejsca dla samochodu osoby z niepełnosprawnością, jednak istnieją miejsca parkingowe przy samym wejściu do budynku z których można skorzystać. Do Izby Bednarskiej prowadzą dwa schodki, natomiast Izba Garncarska mieści się na I piętrze w budynku bez windy, w pomieszczeniach szerokość futryn jest niewystarczająca do swobodnego przemieszczania się, co uniemożliwia dostęp osobom niepełnosprawnym poruszającym się wyłącznie na wózku. Wokół budynku alejki są wyłożone kostką brukową oraz postawione ławki.

Niedaleko budynku znajduje się plac zabaw dla dzieci oraz zagospodarowane miejsce na ognisko. Toalety nie są przystosowane dla osób niepełnosprawnych ruchowo. Muzeum nie posiada odpowiednich oznaczeń i napisów dla osób słabo widzących jak również dodatkowych udogodnień technicznych, ale istnieje możliwość poznania dotykowego eksponatów przez osoby z uszkodzeniem narządu wzroku pod opieką przewodnika z Muzeum. Osoby niesłyszące odwiedzające Muzeum powinny koniecznie przyjeżdżać z tłumaczem języka migowego. Muzeum nie stosuje nowoczesnych technik przekazu informacji. W pobliżu znajduje się sklep, w którym można kupić podstawowe artykuły spożywcze.

Nasza ocena:


Zobacz legendę »