Foto: www.zeszczynka.pl
Foto: www.zeszczynka.pl
Więcej zdjęć »Żeszczynka to podlaska wieś, która od XVII w. należy do kodeńsko-wisznickich dóbr Sapiehów. Niegdyś jej nazwa pisana była przez „rz”, czyli po prostu Rzeszczynka, co można tłumaczyć tym, iż wywodzi się od staropolskiego „reszt” oznaczającego resztę, końcówkę. Warto dodać, że obecna wymowa nazwy nadal jest podobna, ale z uwagi na czasy rozbiorowe zamianie uległa litera „rz” na „ż”. Powód był prosty – w języku rosyjskim brak jest „rz”. W ten oto sposób jest Żeszczynka.
Miejscowość aż dwa razy doświadczona była przez pożary. Mówi się, że w jednym z nich spłonęła pierwsza świątynia w wiosce (prawdopodobnie unicka). Postanowiono zatem do ufundowanej przez Sapieżycę kaplicy cmentarnej, dobudować część przednią i tzw. „babiniec”. Następnie dzięki Władysławowi Józefatowi Sapiesze świątynia została uposażona i służy mieszkańcom do dnia dzisiejszego. Pierwotny wygląd został jej przywrócony dopiero w 2002 r., a trochę później poddana została odnowieniu także XVIII-wieczna dzwonnica.
Stało się już tradycją, że Żeszczynka znana jest z hodowli krów i wytwarzania produktów mlecznych. Obecnie kilkunastu rolników jest w posiadaniu licznych stad krów mlecznych oraz nowoczesnych obór. Dzięki produkcji znacznej ilości mleka są ważnym partnerem dla Spółdzielni Mleczarskiej „Spomlek” w Radzyniu Podlaskim.
Wyżej ujęte walory miejscowości zostały docenione, a Stowarzyszenie Inicjatyw Lokalnych opracowało ofertę turystyczną „Mlecznej Wsi w dawnych dobrach Sapiehów”.
Źródło: zeszczynka.pl
Wieś Mleczna, Żeszczynka 41, 21–518 Sosnówka |
|
506 124 536 |
|
www.zeszczynka.pl, zeszczynka.wordpress.com | |
facebook.com/StowarzyszenieInicjatywLokalnychWZeszczynce | |
silwz@wp.pl |
Muzeum Wsi Mlecznej zostało utworzone przez Stowarzyszenie Inicjatyw Lokalnych. Jego zwiedzanie możliwe jest po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym. Teren zwiedzania jest zagospodarowany, utwardzony i dostępny dla osób poruszających się na wózku. Przewodnicy w Muzeum nie posiadają dodatkowego przygotowania do obsługi osób z niepełnosprawnością. Brak opisów eksponatów drukiem powiększonym i pismem Braille’a, ale ze względu na możliwość dotykania są możliwe do poznania przez osoby niewidome i słabowidzące. Osoby niewidome również poznają Muzeum poprzez opis słowny przewodnika.
Podczas zwiedzania Muzeum przez osoby niesłyszące konieczna jest obecność tłumacza języka migowego. Toalety znajdują się w budynku Ośrodka, ale nie są dostosowane dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Wewnętrzne ciągi komunikacyjne posiadają niskie progi możliwe do pokonania przez osoby poruszające się na wózku, przy nieznacznej pomocy asystenta. Na miejscu turyści odwiedzający Muzeum mogą nabyć pamiątkowe pocztówki. Obecnie nie odbywają się prezentacje multimedialne, ale uwzględnione są w projekcie w najbliższym okresie czasu. Na życzenie grup odwiedzających Wieś, możliwe jest zorganizowanie przez Stowarzyszenie ogniska, przejażdżki wozem, a w okresie zimowym kuligu.