Wieś tatarska (Studzianka)

Wersja tekstowa o podwyższonym kontraście

Belka top

obrazek1 obrazek2 obrazek3 obrazek4 obrazek5 obrazek6

Fotografie dobra kultury

Foto: Muzeum Wsi Tatarskiej

Foto: Muzeum Wsi Tatarskiej

Więcej zdjęć »

Muzeum Wsi Tatarskiej (Studzianka)

Warto przyjrzeć się z bliska samym rekwizytom w Muzeum, których jest ponad 2,5 tys. Każdy z nich ma swój kawałek historii i jest szczególnie bliski dla kolekcjonera. Przybywając do muzeum od razu wita Turystów serdecznie jak zawsze uśmiechnięty Pan Mieczysław Józefaciuk. Na początek pokazuje jak działały poszczególne sprzęty. Wskazuje prawdziwe perełki. Jedną z nich jest ponad stuletnia lodówka, datowana na początek XX wieku. Jest to jeden z dwóch takich egzemplarzy, które zachowały się w naszym kraju. Stanowiła ona asortyment w domu miejscowego dziedzica Szenejki. Dumą zbiorów jest blisko dwustuletni drewniany ul stworzony w pniu drzewa, który niegdyś rysował jeden z profesorów w programie Piórkiem i węglem. Stanowi ciekawy eksponat przydomowy. Muzeum odwiedzają przybysze z kraju jak i zagranicy. Pierwsze wzmianki i zainteresowanie muzeum odnajdujemy w „Słowie Podlasia” w 1997 roku. Zaglądała tutaj Telewizja Polonia, Kurier Warszawski, TVP 3 Lublin robiąc liczne reportaże. Bardzo często przyjeżdżają różni goście, wycieczki szkolne, zagraniczne, osoby prywatne i seniorzy z Uniwersytetu Trzeciego Wieku, politycy, studenci z PWSZ z Białej Podlaskiej. O muzeum powstało wiele prac seminaryjnych, licencjackich i praca magisterska. W księdze pamiątkowej jest mnóstwo wpisów. Pan Mieczysław z synem dostrzegają w swoim muzeum wartość poznawczą dla turystów, entuzjastów wiejskości, jak i samych mieszkańców, w szczególności tych młodszych.


Dane kontaktowe:

Wieś Tatarska, Studzianka 71, 21–532 Łomazy

83 341 73 79 (domowy)

brak strony internetowej

brak adresu poczty elektronicznej

Dostępność Muzeum Wsi Tatarskiej dla osób niepełnosprawnych

Obiekt zlokalizowany jest na kolonii w miejscowości Studzianka w odległości dwóch kilometrów od drogi głównej. Do Muzeum prowadzi polna droga. Komunikacja publiczna nie kursuje. Przy Muzeum są wytyczone miejsca parkingowe. Warunki terenowe na zewnątrz budynku nie są przystosowane do poruszania się osób niepełnosprawnych poruszających się na wózku. Istnieje możliwość pomocy przez pracownika muzeum osobie niepełnosprawnej. Nie ma możliwości wypożyczenia na miejscu wózka inwalidzkiego. Ciągi komunikacyjne wewnątrz budynku oświetlone i dostępne dla zwiedzających. Brak opisów dla osób niewidomych i dodatkowych udogodnień technicznych dla słabowidzących. Jednocześnie istnieje możliwość dotykowego poznania eksponatów. Osoby niewidome poznają Muzeum poprzez opis słowny przewodnika wsparty poznaniem przez dotyk. Przy zwiedzaniu Muzeum przez osoby niesłyszące konieczna obecność tłumacza języka migowego. Muzeum nie posiada toalety dostosowanej dla osób niepełnosprawnością ruchową. Na miejscu można zaopatrzyć się w informatory o Muzeum oraz pamiątki. Nie ma możliwości z korzystania z nowoczesnych technik multimedialnych. Na życzenie turystów istnieje możliwość przygotowania grilla lub ogniska.

Nasza ocena:


Zobacz legendę »